Jakie było najbardziej niedocenione powstanie w historii Białorusi?

Powstaniu 1830–1831 nie sprzyjało szczęście. Nie tylko zostało przegrane, ale też pozostawało w cieniu innych – wcześniejszego (1794) i późniejszego (1863). Tamte miały charyzmatycznych przywódców (Tadeusza Kościuszkę i Konstantego Kalinowskiego), im poświęcono wiele dzieł literackich – na przykład powszechnie ukochaną powieść *„Kłosy pod twoim sierpem”* Władimira Korotkiewicza. Powstaniu 1830–1831 zabrakło zarówno jednego, jak i drugiego. A jednak odegrało ono ważną rolę w historii Białorusi, a jego następstwa wpłynęły na wszystkie sfery życia naszych przodków. I – paradoksalnie – ta klęska dała impuls temu, co później pomogło nam przetrwać jako narodowi – i może dać nadzieję dzisiejszym Białorusinom.

Rozbiór kraju i marzenie o jego niepodległości

To powstanie nigdy by się nie wydarzyło, gdyby nie wydarzenia końca XVIII wieku. Wcześniej przodkowie współczesnych Białorusinów mieli własną państwowość – Wielkie Księstwo Litewskie, które następnie zjednoczyło się z Polską w federacyjną Rzeczpospolitą. Jednak w 1795 roku państwo to zostało podzielone między sąsiadów, a ziemie białoruskie anektowało Imperium Rosyjskie. Od tego czasu miejscowa elita marzyła tylko o jednym – o odzyskaniu utraconej państwowości.

O Powstaniu Listopadowym z białoruskiego punktu widzenia - link do całości w źródle