Octopus dodaje kolejną warstwę do ukraińskiej obrony powietrznej

Wartość brytyjsko-ukraińskiego drona przechwytującego  nie tkwi w parametrach samej amunicji, lecz w procesie, który doprowadził do jego powstania.

Kiedy Rosja uruchomiła produkcję licencjonowanej kopii irańskiego Shahed 136 – nazwanego przez siebie Geran 2 – stały się jasne dwie rzeczy. Po pierwsze, ataki Shahed 136 zużywały drogie pociski obrony powietrznej w tempie, którego nie dało się utrzymać. Po drugie, wykorzystanie tych broni miało gwałtownie wzrosnąć, gdy Rosja nieuchronnie zwiększy produkcję. To wywołało wyścig w poszukiwaniu tanich sposobów neutralizacji rosyjskich dronów uderzeniowych.

Komentarz dr. Jacka Waitlinga na łamach RUSI - link do całości w źródle