Łotewski parlament zbada masową imigrację

Saeima zgodziła się na powołanie parlamentarnej komisji śledczej, która ma zbadać problemy w łotewskich i unijnych regulacjach dotyczących migracji oraz w działaniach instytucji odpowiedzialnych za ich wdrażanie. Według wnioskodawców błędy systemu doprowadziły do masowego napływu obywateli państw trzecich i ich długotrwałego pobytu na terytorium Łotwy.

W uchwale zapowiadającej rozpoczęcie prac nowej komisji podkreślono, że od 2015 roku liczba cudzoziemców spoza UE przebywających na Łotwie na podstawie zezwoleń czasowych lub stałych przekroczyła 105 tysięcy osób, a dodatkowo w kraju znajduje się nieznana liczba osób korzystających z wiz i dokumentów wydanych w innych państwach unijnych. Zwrócono także uwagę, że od 2021 roku kraje bałtyckie i Polska stoją w obliczu presji migracyjnej organizowanej przez władze Białorusi. Większość osób przekraczających nielegalnie granicę z Łotwą ma wykorzystywać procedurę azylową, aby uniknąć wydalenia.

W trakcie debaty posłowie przedstawiali odmienne opinie. Jānis Dombrava z Narodowego Sojuszu ostrzegał, że skala imigracji zbliża się do poziomu notowanego w okresie sowieckiej okupacji, gdy rocznie napływało około 25 tysięcy osób, co jego zdaniem może doprowadzić do nieodwracalnych zmian. Lider "Postępowych" Andris Šuvajevs oceniał natomiast, że tworzenie komisji o niejasnym zakresie zadań osłabia rolę parlamentu. Przekonywał, że kwestie migracyjne są już przedmiotem systematycznej pracy właściwej komisji sejmowej i wyraził obawę, iż nowe gremium może stać się narzędziem kampanii przedwyborczej. Jednocześnie podkreślił, że Łotwa potrzebuje konsekwentnej polityki migracyjnej, obejmującej m.in. skuteczny system integracji, naukę języka łotewskiego i jasne zasady udzielania azylu.

Komisja śledcza ma działać przez sześć miesięcy. W tym czasie ma ustalić, jak przebiegają procedury oceny wniosków imigracyjnych i jakie działania podejmowane są w celu ograniczenia nielegalnego przekraczania granicy oraz pobytu bez podstawy prawnej. Ma również przeanalizować mechanizmy ochrony międzynarodowej, w tym zakres wsparcia dla osób ubiegających się o status uchodźcy, oraz to, jak wiele osób znika z pola widzenia instytucji po uzyskaniu zezwolenia na pobyt. W gestii komisji znajdzie się też ocena systemu wizowego oraz identyfikacja nadużyć związanych z pozwoleniami na pobyt czasowy.