Zadłużenie Białorusi według Banku Światowego

Bank Światowy opublikował zaktualizowane dane dotyczące zadłużenia Białorusi na koniec 2024 roku. Wynika z nich, że dług długoterminowy państwa wyniósł prawie 14,52 mld dolarów, co oznacza spadek o 6,1% w porównaniu z rokiem 2023. Informacje zbierane są przez międzynarodowy instytut od rządów poszczególnych krajów i obejmują zobowiązania wobec organizacji międzynarodowych oraz innych państw.

Największym wierzycielem Białorusi pozostaje Rosja z kwotą 7,62 mld dolarów, nieznacznie niższą niż w 2023 roku (-1,6%). Kolejne miejsca zajmują posiadacze obligacji z sumą 2,68 mld dolarów (+0,4%), Europejski Bank Inwestycyjny z 1,73 mld dolarów (-7,2%) oraz Chiny z 1,02 mld dolarów (-41,6%). Znaczące zadłużenie Białorusi przypada także na Międzynarodowy Bank Odbudowy i Rozwoju – 920,5 mln dolarów (-2,7%). Pozostali wierzyciele to m.in. EBRD, EIB, Kuwejt, OPEC, USA i Północny Bank Inwestycyjny, przy czym zmiany w zadłużeniu względem poprzedniego roku były różne – od spadków nawet o kilkadziesiąt procent do wzrostów. Łączny dług państwowy, uwzględniający zobowiązania gwarantowane i niegwarantowane, osiągnął 22,96 mld dolarów, co oznacza spadek o 8% w porównaniu z 2023 rokiem. Z bazy danych zniknęła natomiast informacja o długu wobec Niemiec w wysokości 4,57 mln dolarów.

Równocześnie w obszarze handlu zagranicznego nastąpił podobno wzrost wymiany towarowej z Rosją o 1,8%, do 44 mld dolarów. Dane te przedstawił szef administracji Łukaszenki, Dmitrij Krutoj. Według jego informacji w handlu usługami odnotowano jeszcze wyższy wzrost – o 17%, do 6,5 mld dolarów. Z danych białoruskiego statystyki wynika, że Rosja odpowiada za 61,1% całkowitego obrotu towarowego kraju i około 93% wymiany z państwami WNP.

Krutoj poinformował także o postępach w realizacji programów sojuszniczych na lata 2024–2026. Do początku grudnia zrealizowano blisko 40% zaplanowanych działań, czyli 115 z 310. Ministerstwa gospodarki obu krajów rozpoczęły już przygotowania do nowego, trzyletniego okresu współpracy. W planach na lata 2027–2029 wskazano priorytety w zakresie polityki przemysłowej, technologicznego suwerenności, bezpieczeństwa żywnościowego, transportu, energetyki i turystyki.