geopolityka • gospodarka • społeczeństwo • kultura • historia • Białoruś • Estonia • Litwa • Łotwa • Mołdawia • Obwód Królewiecki • Ukraina • Trójmorze • Trójkąt Lubelski

Kultura

Zdjęcie: nashaniva.com

Odbudowa pałacu Sapiehów w Różanie, czyli zabytki po łukaszenkowsku

Dodał: Andrzej Widera

13-02-2025 14:27


Jak informuje w swoim artykule białoruska "Nasza Niwa", prace konserwatorskie na fasadach wschodniego skrzydła pałacu Sapiehów w Różanach na Białorusi, zakończyły się fiaskiem. Nie chodzi jedynie o jaskrawy zielony kolor, na który pomalowano rezydencję, ale także o rażący brak profesjonalizmu ekipy odpowiedzialnej za renowację. Według informacji rozpoczęto już prace nad dokumentacją dotyczącą renowacji wnętrz, a w planach jest również konserwacja głównego skrzydła zespołu pałacowego.

Pierwotna rezydencja rodu została zniszczona podczas wojny domowej szlachty z Sapiehami w 1698 roku. Nowy pałac kazał zbudować kanclerz litewski książę Aleksander Sapieha w latach 1784-1788 według projektu Johanna Samuela Beckera, który zaproponował budynek w stylu klasycyzującego baroku (tzw. Styl Stanisława Augusta). W 1784 roku kanclerz gościł w pałacu króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Aleksander Sapieha przeznaczył jedno ze skrzydeł swej rezydencji na teatr, założył też w Różanie i innych swych dobrach kilka fabryk włókienniczych. W 1831 roku Rosjanie za udział w Powstaniu listopadowym skonfiskowały Eustachemu Sapieże dobra różańskie i dereczyńskie, a następnie przerobiły pałac na fabrykę włókienniczą.

Według publikacji, proces przywracania dawnej świetności rezydencji rodu Sapiehów rozpoczął się w 2008 roku, lecz z biegiem lat pojawia się coraz więcej pytań dotyczących rzetelności tej rekonstrukcji. Restauracja pałacu w Różanach stała się jedną z najbardziej kontrowersyjnych renowacji historycznych obiektów na Białorusi, ustępując jedynie pełnej fantazji rekonstrukcji Starego Zamku w Grodnie. Co istotne, wciąż istnieją kolorowe projekty Jana Samuela Beckera, które mogły posłużyć jako wiarygodny wzór. Wydawało się, że wystarczy odtworzyć to, co zostało udokumentowane, jednak rzeczywistość okazała się zupełnie inna.

Problemy z kolorystyką pałacu pojawiły się już na etapie rekonstrukcji bramy oraz przyległych budynków, ale dopiero po zakończeniu prac przy teatralnym skrzydle i arkadzie łączącej go z głównym pałacem temat ten wzbudził powszechne oburzenie. Fasada została pokryta intensywnie szmaragdową farbą, co zaskoczyło zarówno turystów, jak i ekspertów. Błąd nie został skorygowany, lecz podczas prac nad arkadą zastosowano już bardziej stonowaną kolorystykę. W efekcie różne części kompleksu mają obecnie trzy różne odcienie zieleni – od jasnopastelowego po intensywnie jaskrawy.

Zamiast przeprowadzenia podstawowych badań pigmentów z zachowanych fragmentów tynków, konserwatorzy oparli się na sowieckich publikacjach z drugiej połowy XX wieku, w których twierdzono, że pałac powinien być jaskrawozielony, a dekoracje białe. Jak wskazują dziennikarze, niestety, także przy rekonstrukcji detali architektonicznych doszło do licznych absurdalnych błędów. W efekcie powstał architektoniczny „potwór Frankensteina” – bezładna mieszanka różnych elementów, zestawionych bez logiki i wyczucia stylu.

Pałac w Różanach stał się ofiarą sterowanej i nieprofesjonalnej renowacji, w której nie poradzono sobie ani z kolorystyką, ani z formami architektonicznymi, mimo że wszelkie niezbędne informacje były łatwo dostępne. "Efekt końcowy budzi zażenowanie i jest kompromitujący zarówno dla turystów zagranicznych, jak i miejscowych mieszkańców. Tymczasem osoby odpowiedzialne za ten projekt prawdopodobnie otrzymają nagrody i pochwały za „terminowe zakończenie prac." - konkludują białoruscy dziennikarze opozycyjni.


Źródło
Bardzo dziękujemy za kolejne wpłaty! Już tylko 710 zł brakuje do naszej opłaty rocznej za serwer. Lista darczyńców. Jednocześnie nadal szukamy potencjalnych inwestorów naszego projektu, który wykracza daleko poza branżę medialną. Zapraszamy do kontaktu.

Informacje

Media społecznościowe:
Twitter
Facebook
Youtube
Spotify
redakcja [[]] czaswschodni.pl
©czaswschodni.pl 2021 - 2024